του Παύλου Δασκαλάκη,
Υπεύθυνου λειτουργίας του ΚΠΕ Ιεράπετρας
(Μια πολύ καλή πρόταση για τα δύο ΚΠΕ Φθιώτιδας στα πλαίσια της στήριξης της βιολογικής γεωργίας στο νομό μας)
Στο κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Ιεράπετρας, αποφασίσαμε, κατά τη διάρκεια της φετινής σχολικής χρονιάς, να προσφέρουμε στους μαθητές που παρακολουθούν τα σχολικά προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που έχουμε σχεδιάσει, αντί ενός σάντουιτς, ένα πλήρες υγιεινό δεκατιανό, αποτελούμενο από τοπικά βιολογικά προϊόντα.
Δεν το κάναμε μόνο στα πλαίσια του έτους «Γεωργίας, Διατροφής και ποιότητας ζωής» που το 2009, είναι έτσι κηρυγμένο, ως θεματικό έτος, από τον ΟΗΕ και την ΟΥΝΕΣΚΟ, αλλά επειδή είμαστε πεισμένοι ότι αυτό πρέπει να γίνεται και στην καθημερινότητα. Θα πρέπει με αποφάσεις των Δ/ντών των σχολείων και των Συλλόγων διδασκόντων στα σχολεία, ας είναι η Ιεράπετρα πρωτοπόρα στην Κρήτη αφού διαθέτει τέτοια προϊόντα, να τροφοδοτούνται με αυτά τα κυλικεία των σχολείων και οι μαθητές να απολαμβάνουν μια υγιεινή και νόστιμη τροφή. Φυσικά, χρειάζεται και η συντονισμένη προσπάθεια και αγωγή από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς για να έχει επιτυχία αυτή η προσπάθεια.
Στην αρχή, συζητήσαμε τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα τέτοιο «κολατσιό» ανά άτομο. Μια ντοματούλα, ένα μικρό αγγουράκι, βραστό αυγουλάκι, που από στατιστικές όταν το παιδί πάει στο δημοτικό και το γυμνάσιο «ξεχνιέται» ως διατροφική αξία, λίγο τυράκι και φυσικά, ψωμάκι. Επίσης, σκεφτήκαμε να συμπεριλάβουμε και ένα φρούτο εποχής, ένα χυμό και λίγο νεράκι, απαραίτητο εφόδιο στις μεγάλες διαδρομές που διανύει ο μαθητής συμμετέχοντας στα προγράμματά μας. Η πρώτη μας αγωνία ήταν, αν όλα αυτά θα μπορέσουμε να τα βρούμε στην τοπική αγορά ή να τα προμηθευτούμε από την κοντύτερη το δυνατό περιοχή. Γνωρίζαμε ότι στην Ιεράπετρα από ντόπιους παραγωγούς, παράγονται ωραιότατα και υγιεινά κηπευτικά και ότι στην Κρήτη, υπάρχει μονάδα παραγωγής βιολογικών αυγών, ενώ μπορείς να βρεις και εξαιρετικής ποιότητας τυρί. Άρα θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε με καλούς όρους τη δύσκολη προσπάθεια. Όμως μας ενδιέφερε και πόσο θα κόστιζε ένα τέτοιο «κολατσιό», διότι δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να μετράμε και την τελευταία μας «δραχμή», μιας και τα χρήματα με τα οποία επιχορηγούμαστε προέρχονται κατά 75% από την ΕΕ και κατά 25% από τον προϋπολογισμό της χώρας μας. Έτσι αφού πήραμε προσφορές, διαπιστώσαμε ότι ένα τέτοιο πλούσιο κολατσιό, θα κυμαίνονταν γύρω στα 4,5 ευρώ, όταν μόνο το σάντουιτς με το νερό, που δίναμε στα παιδιά την προηγούμενη σχολική χρονιά έφθανε το 1,5ευρώ. Θα πείτε πως πρόκειται να τροφοδοτηθούν πάνω από 1500μαθητές και 200 εκπαιδευτικοί και το κόστος είναι αρκετό, όμως θεωρήσαμε ότι αξίζει τον κόπο. Ας βγάλουμε λιγότερες αφίσες, βρε αδελφέ…
Στα πρώτα σχολεία που μας επισκέφτηκαν πριν τις γιορτές (στη φωτογραφία η επίσκεψη των Ειδικών σχολείων της πόλης μας), πιλοτικά εντάξαμε αυτό το δεκατιανό στα προγράμματα. Οι μαθητές που παρακολουθούν τα προγράμματά μας, χωρίζονται πάντα σε μικρές ομάδες, ώστε με λιγότερα άτομα να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Έτσι να και τα τρία πανεράκια μας με τα φαγητά μέσα, να και τα τραπεζομάντηλά μας και όταν είσαι στη φύση, πολύ εύκολα βρίσκεις ένα σκιερό μέρος για να κάνεις το «πικ-νικ» σου και έχεις πολύ, μα πολύ όρεξη, να γευτείς τις τόσο υπέροχες γεύσεις Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί ενθουσιασμένοι. Στην πράξη διαπιστώνουμε ότι όλα τα φαγώσιμα… εξαφανίζονται στην κυριολεξία! Τρώγεται και το αυγουλάκι και το αγγουράκι η δε ντοματούλα γίνεται ανάρπαστη.
Μετά τις γιορτές και στη βδομάδα πριν αρχίσουν να μας επισκέπτονται τα σχολεία, σαν παιδαγωγική ομάδα του ΚΠΕ Ιεράπετρας, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τον παραγωγό από τον οποίο προμηθευόμαστε τα κηπευτικά, που είναι ο κ. Τάσος Αγγελάκης. Έτσι την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου, με ξεναγό τη Γεωπόνο και συνεργάτη του ΚΠΕ Ιεράπετρας κ. Ρέα Πηγιάκη βρεθήκαμε στα θερμοκήπια όπου ο κ. Αγγελάκης καλλιεργεί βιολογικά τα προϊόντα του. Η μονάδα του είναι σύγχρονη και καλά οργανωμένη. Στο πρώτο θερμοκήπιο ενημερωθήκαμε για το πώς καλλιεργείται το αγγούρι, πως αντιμετωπίζονται τα μεγάλα και δύσκολα προβλήματα που έχει σαν προϊόν, μιας και αναπτύσσει πολλές ασθένειες, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπισθούν, χωρίς την χρήση χημικών φυτοφαρμάκων. Για το λόγο αυτό είναι και αρκετά ακριβότερο σαν προϊόν, σε σχέση με αυτό που καλλιεργείται συμβατικά. Επίσης στον ίδιο χώρο είδαμε την πιπεριά, ενώ σε ξεχωριστό θερμοκήπιο ενημερωθήκαμε για την καλλιέργεια της ντομάτας. Εδώ πραγματικά η εμπειρία ήταν εξαιρετική, μιας και γευτήκαμε διαφόρων ειδών ποικιλίες, με ποιο εντυπωσιακή αυτή της μαύρης ντομάτας, που αν και είναι ξενικό είδος έχει εκπληκτική γεύση και όπως μας εξήγησαν προσδίδει πολλά θρεπτικά στοιχεία στον ανθρώπινο οργανισμό. Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το χώρο όπου παρασκευάζεται το κομπόστ. Στο χώρο αυτό γίνεται επεξεργασία φυκιών της θάλασσας, φυτικών αποβλήτων που προέρχονται από το ίδιο το θερμοκήπιο και … κατσίγαρου ενός τουλάχιστον έτους. Από όλα αυτά τα υλικά παράγεται ένα υγρό λίπασμα, που σε αυτή τη φάση, αφού ήδη έχουν γίνει οι σχετικές αναλύσεις, πειραματικά διοχετεύεται σε ορισμένα φυτά και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά. Ο κ. Αγγελάκης, πιστεύει ότι από τη νέα καλλιεργητική σεζόν θα είναι σε θέση να λιπαίνει τα χωράφια του με το κομπόστ που ο ίδιος θα παράγει.
Σε αυτό το σημείο, εμείς δεν έχουμε παρά να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας σε αυτόν τον πρωτοπόρο παραγωγό, που πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα σε όλους τους παραγωγούς που παράγουν με συμβατικές μεθόδους, δείχνοντας ποιο θα πρέπει να είναι το μέλλον της γεωργίας στον τόπο μας. Η βιολογική καλλιέργεια, γίνεται σε χώρους όπου ούτε ο παραγωγός αλλά ούτε και τα προϊόντα εκτίθενται στα φυτοφάρμακα, υπάρχει μεγάλη εξοικονόμηση σε χρήματα από τη μη χρήση φυτοφαρμάκων, υπάρχει εξοικονόμηση νερού αφού μια βιολογική καλλιέργεια χρειάζεται πολύ λιγότερο νερό, μπορείς άφοβα να παράγεις το δικό σου κομπόστ και να γλυτώσεις και από τα λιπάσματα, ενώ πάντα τα βιολογικά προϊόντα έχουν σαφώς καλύτερες τιμές στην αγορά και μεγαλύτερες προοπτικές, μιας και οι καταναλωτές πλέον τα προτιμούν ολοένα και περισσότερο.
Μας έδωσε την υπόσχεση, να ενημερώσει σε συνεργασία με την κ. Πηγιάκη, την ομάδα των εκπαιδευτικών που θα συμμετάσχουν στο τριήμερο σεμινάριο που θα διοργανώσουμε αρχές Μαρτίου και που αρκετοί από αυτούς θα προέρχονται εκτός Ιεράπετρας και Κρήτης.
Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις, με ενισχυμένη την πεποίθησή μας, ότι το μέλλον της Ιεράπετρας είναι η βιολογική γεωργία και ότι τα παιδιά μας αλλά και εμείς θα πρέπει άφοβα να τα προτιμάμε κλείνοντας τα αυτιά μας στις σειρήνες που σπέρνουν διάφορες ψευδείς ειδήσεις γι΄ αυτά.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...
Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)