Ανθεί η βιολογική γεωργία στη χώρα μας

εφημ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Της Λινας Γιανναρου

Καμιά φορά χρειάζεται να περάσει χρόνος, να κάτσει ο κουρνιαχτός τού πρώτου ενθουσιασμού, να εμφανιστούν τα πρώτα προβλήματα και να επιλυθούν (ή... όχι), προκειμένου να εκτιμηθεί η πραγματική δυναμική ενός κλάδου. Στον τομέα της βιολογικής γεωργίας, πάντως, αυτή είναι η ώρα της κρίσης. Στο τέλος του έτους εκπνέουν και οι τελευταίες σχετικές επιδοτήσεις (το τελευταίο πρόγραμμα είχε βγει το 2006 και είχε πενταετή διάρκεια), με αποτέλεσμα το τοπίο πια να ξεκαθαρίζει όσον αφορά τις προθέσεις των εμπλεκόμενων παραγωγών: Θα αντέξει η βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία στη χώρα μας χωρίς δεκανίκια;

Τα νέα είναι ευχάριστα. Την ίδια ώρα που αναμένεται στις αρχές του νέου έτους να καταγραφούν απώλειες σε παραγωγούς -από εκείνους που είχαν «μπει» απλώς και μόνο για να καρπωθούν τα χρήματα της επιδότησης-, ο ρυθμός εισόδου νέων βιοκαλλιεργητών αναζωπυρώνεται, δίνοντας νέα πνοή στον κλάδο. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, η βιολογική γεωργία αποτελεί έναν από τους ελάχιστους «εύκρατους» κλάδους στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης!

Ο οργανισμός ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων «Ιρις» ιδρύθηκε το 2006. Το 2007 οι συμβεβλημένοι παραγωγοί αυξήθηκαν κατά 50% - ήταν η καλύτερη χρονιά για τη βιολογική γεωργία στην Ελλάδα (σ. σ. έτσι εξηγείται και το γιατί και τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία έχουν «κολλήσει» σε εκείνη τη χρονιά). «Από το 2008, όμως, που ξεκινάει η κρίση, η αύξηση συνεχιζόταν, αν και πιο μετρημένη», λέει στην «Κ» η κ. Μαρία Χατζηδάκη, υπεύθυνη επικοινωνίας της εταιρείας. Το 2008, η αύξηση ήταν 12%, το 2009 «έπεσε» στο 10%, ενώ το 2010 εκτοξεύθηκε στο 35%.

Πώς εξηγείται; «Ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα έχει μεγάλα προβλήματα διάθεσης, πληρωμών...», εξηγεί η ίδια. «Πουλάει ένας παραγωγός και παίρνει τα χρήματά του μετά από μήνες. Ενας αγρότης, λοιπόν, μπροστά σ’ αυτό το αδιέξοδο, στρέφεται στη βιολογική γεωργία. Οι παραγωγοί παρακολουθούν τη ζήτηση και την αγορά και βλέπουν ότι τους συμφέρει να στραφούν στην ποιοτική γεωργία. Αυτό που έχει κάνει εντύπωση είναι πόσο αποφασισμένοι είναι. Ειδικά στα κηπευτικά, καταγράφεται μεγάλη έκρηξη».

Από τις εταιρείες που καταγράφουν ανάπτυξη σε ένα τόσο «άνυδρο» οικονομικό τοπίο είναι και ο φορέας ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων Qways. «Την περυσινή χρονιά καταγράψαμε αύξηση 25% στους μεταποιητές που “μπήκαν” στη βιολογική», λέει στην «Κ» ο διευθύνων σύμβολουλος του φορέα κ. Παναγιώτης Παναγόπουλος. «Αντίστοιχη αύξηση, εάν όχι μεγαλύτερη, αναμένουμε και φέτος. Το 2012 θα υπάρξει τέλος σε όλα τα προγράμματα επιδοτήσεων. Αυτό σημαίνει ότι θα μας αποχαιρετίσουν κάποιες εκατοντάδες βιοκαλλιεργητές, αλλά η βιολογική γεωργία θα παραμείνει ακμαία. Τα βιολογικά είναι σε φάση ωρίμανσης. Και λόγω της εξωστρέφειας, καθώς πολλές επιχειρήσεις σήμερα εξάγουν, αλλά και λόγω της εσωτερικής αγοράς, όπου τα σούπερ μάρκετ έχουν μπει για τα καλά στον χώρο των βιολογικών προϊόντων, όλο και περισσότεροι θέλουν ένα κομμάτι της πίτας». Οπως λέει ο ίδιος, προϊόντα όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, το κρέας, τα αυγά, τα γιαούρτια, τα τυριά και τα γάλατα σημειώνουν συνεχή αύξηση.

Στροφή στη ζωή τους

Ταυτόχρονα, όπως σημειώνουν και οι δύο, στον χώρο εισέρχονται εκτός από αγρότες που βλέπουν την ευκαιρία στην αγορά, και πολλοί πτυχιούχοι ή επαγγελματίες άλλων χώρων οι οποίοι λόγω της οικονομικής κρίσης κάνουν στροφή στη ζωή και την καριέρα τους. «Συνεχώς εγγράφουμε νέους αγρότες οι οποίοι είναι άνθρωποι της πόλης που αποφασίζουν να πάνε στην επαρχία και να αλλάξουν τη ζωή τους», λέει ο κ. Παναγόπουλος. «Ερχονται συνεχώς να μας συμβουλευθούν άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με τη γη, αλλά έχουν έντονη επιθυμία να ζήσουν διαφορετικά. Είναι βέβαιο ότι όσοι εισέρχονται σήμερα στη βιολογική γεωργία είναι πιο συνειδητοποιημένοι από ό, τι παλιότερα», καταλήγει η κ. Χατζηδάκη.

Ραγδαία μείωση των καταστημάτων

Την ίδια ώρα που νέοι παραγωγοί μπαίνουν στην όμορφη περιπέτεια της ποιοτικής γεωργίας (στην Ελλάδα σήμερα καλλιεργούνται περίπου 1,7 εκατ. στρέμματα με βιολογικά προϊόντα), η οικονομική κρίση δίνει ένα χτύπημα στα πανιά του κλάδου. Παρότι τα σούπερ μάρκετ έχουν (επιτέλους) αγκαλιάσει τα βιολογικά προϊόντα, παραχωρώντας μεγάλο τμήμα των ραφιών τους σε αυτά, το ένα μετά το άλλο κλείνουν τα εξειδικευμένα μαγαζιά βιολογικών προϊόντων.

Σε σύνολο 200 καταστημάτων, το 2010 έκλεισαν 50, ενώ φέτος λουκέτο έχουν βάλει άλλα τριάντα. Σήμερα, το 50% της πώλησης τέτοιων τροφίμων ελέγχεται από δύο αλυσίδες σούπερ μάρκετ.

Πάντως, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε πανελλαδικό δείγμα 700 ατόμων από το Εργαστήριο Μάρκετινγκ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Κέντρου Αειφορίας με θέμα «Πράσινο Marketing: Περιβαλλοντικές Διαστάσεις του Marketing στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης», προέκυψε ότι το 57,2% των καταναλωτών προτιμά βιολογικά προϊόντα, ενώ ένα 52,3% άλλαξε τη μάρκα του προϊόντος που αγόραζε, επιλέγοντας ένα φιλικό προς το περιβάλλον προϊόν. διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Φυτοφάρμακα στις φλούδες των φρούτων

Μερίδα Ελλήνων καλλιεργητών ραντίζει ακόμη και πριν από τη συγκομιδή

Του Θαναση Τσιγγανα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Αδιαφορία για τις συνέπειες των φυτοφαρμάκων στον οργανισμό τους αλλά και για τους καταναλωτές εξακολουθεί να επιδεικνύει μερίδα Ελλήνων καλλιεργητών, οι οποίοι ραντίζουν με σκευάσματα ακόμη και πριν από τη συγκομιδή των φρούτων. Επιστημονική ομάδα του ΑΠΘ πραγματοποίησε μετρήσεις για υπολείμματα φυτοφαρμάκων σε φρούτα προέλευσης περιοχών της χώρας και διαπίστωσε ότι η κατάσταση σε σύγκριση με το παρελθόν έχει βελτιωθεί. Ωστόσο ορισμένα από τα ευρέως διαδεδομένα φρούτα της χώρας, όπως τα μήλα, περιέχουν στη φλούδα τους υψηλές συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων που ξεπερνούν τα όρια της Ε.Ε. Σε μια περίπτωση ανιχνεύτηκε και το φυτοφάρμακο Phoxim (της κατηγορίας των οργανοφοσφωρικών), που είναι απαγορευμένο στην Ε. Ε. από το 2007.

Η ομάδα του Εργαστηρίου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του ΑΠΘ (Χριστίνα Χριστιά, Ερη Μπιζάνη, Χριστόφορος Χριστοφορίδης, Κωνσταντίνος Φυτιάνος) πήρε τυχαία δείγματα τον Οκτώβριο του 2010 από την αγορά της Θεσσαλονίκης με ροδάκινα Εδεσσας και Οσσας Σοχού, λευκά σταφύλια Καβάλας και Κορίνθου, μπανάνες Κρήτης, μήλα Αριδαίας, Βέροιας, Εδεσσας και Κοζάνης, αχλάδια Βέροιας και Οσσας Σοχού και φράουλες από τη Μανωλάδα Ηλείας. Στο εργαστήριο πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις για τον εντοπισμό υπολειμμάτων 250 φυτοφαρμάκων (από έξι διαφορετικές ομάδες με βάση τη χημική τους δομή) τόσο στη φλούδα όσο και στη σάρκα των φρούτων για να εκτιμηθεί ποια είναι η διεισδυτικότητα των χημικών ενώσεων στο εσωτερικό τους.

Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο 12ο διεθνές συνέδριο Περιβάλλοντος και Τεχνολογίας που πραγματοποιήθκε στη Ρόδο πριν από λίγες ημέρες. Τα καλά νέα των εργαστηριακών αναλύσεων του ΑΠΘ είναι, όπως ανακοινώθηκε, «ότι τα ελληνικά φρούτα αποδείχθηκαν λιγότερο ρυπασμένα σε σχέση με άλλα δείγματα που έχουν δοκιμαστεί σε εργαστήρια του εξωτερικού». Οι συγκεντρώσεις των φυτοφαρμάκων που ανιχνεύτηκαν στα δείγματα ροδακίνων δεν ξεπερνούν τα όρια που έχει θεσπίσει η Ε.Ε. Στα δείγματα σταφυλιών τα φυτοπροστατευτικά που ανιχνεύτηκαν είχαν σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις, αρκετά πιο χαμηλές από τα όρια. Η μπανάνα είναι το δείγμα που περιείχε τα λιγότερα φυτοπροστατευτικά και σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις. Τα δείγματα των αχλαδιών βρέθηκαν με εξαιρετικά μικρές συγκεντρώσεις σε φλούδα και σάρκα. Στις φράουλες το φυτοπροστατευτικό Pirimicard εντοπίστηκε σε αξιοσημείωτη συγκέντρωση χωρίς όμως να υπερβαίνει το όριο. Για το συγκεκριμένο φυτοπροστατυετικό η ερευνητική ομάδα σημειώνει πάντως ότι είναι «ένα σκεύασμα που δεν χρησιμοποιείται ευρέως στην καλλιέργεια φράουλας παγκοσμίως».

Στα δείγματα των μήλων ανιχνεύτηκε πληθώρα φυτοφαρμάκων σε χαμηλές συγκεντρώσεις, αλλά υπήρχαν δείγματα από μία συγκεκριμένη περιοχή στα οποία εντοπίστηκαν στη φλούδα συγκεντρώσεις πολύ πάνω από τα όρια. Στο υψηλότερο ποσοστό υπολειμμάτων στα μήλα ανιχνεύτηκαν τα φυτοπροστατευτικά Tebuconazole, Disulfutone-sufone και Acetamiprid να έχουν τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο χρόνος ημιζωής του πρώτου σκευάσματος είναι 28 ημέρες, του δεύτερου είναι μια εβδομάδα και το 90% της ποσότητάς του χάνεται μέσα σε 5 εβδομάδες, ενώ ο χρόνος ημιζωής του Acetamiprid είναι από 1 έως 8,5 ημέρες.

«Τα στοιχεία αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ πιθανό να έχουν γίνει ψεκασμοί φυτοφαρμάκων στους καρπούς πριν από τη συγκομιδή και σε μεγάλες ποσότητες. Ετσι αυτά διατίθενται στον καταναλωτή έχοντας μεγαλύτερο βαθμό επικινδυνότητας για την ανθρώπινη υγεία», τονίστηκε κατά την παρουσίαση της έρευνας στο συνέδριο. Οσον αφορά την κατανομή «ανάμεσα σε φλούδα και σάρκα (μελετήθηκαν ροδάκινα, μήλα, αχλάδια) είναι διαφορετική για κάθε φρούτο. Το συμπέραμα της εργασίας είναι στο εσωτερικό των φρούτων οι τιμές φυτοφαρμάκων ήταν εξαιρετικά μικρές.

Οπως δήλωσε στην «Κ» ο καθηγητής του ΑΠΘ κ. Κ. Φυτιάνος, τα μήλα ήταν τα πιο ρυπασμένα φρούτα εμφανίζοντας 8 φυτοφάρμακα σε υψηλές συγκεντρώσεις και μαλιστα έξι από αυτά σε τιμές που υπερβαίνουν τις ανώτατες επιτρεπτές συγκεντρώσεις. διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Ομοτράπεζοι: από το χωράφι στον καταναλωτή χωρίς μεσάζοντες !!!

Τρώνε κηπευτικά από παραγωγούς που καλλιεργούν ήπια τη γη, αποφεύγοντας τα αχανή πολυκαταστήματα, ψωνίζουν τα προϊόντα τους από ένα ιστολόγιο (blog), χωρίς μεσάζοντες, και απολαμβάνουν να μοιράζονται τα λαχανικά τους με τα… σκουληκάκια, καθώς αποτελούν δείκτες ότι δεν έχουν ψεκαστεί με φυτοφάρμακα!

Οι «Ομοτράπεζοι» είναι μια παρέα Θεσσαλονικιών που αποφάσισαν να ενωθούν και να βελτιώσουν το σύστημα διατροφής τους μέσα από τη γνώση και την ανάγκη για βιολογικά τρόφιμα, που γνωρίζουν όμως την προέλευσή τους.

Ο 36χρονος Φώτης Φωτόπουλος, «ψυχή» του εγχειρήματος, δημιούργησε τον περασμένο Απρίλιο ένα ιστολόγιο (http://omotrapezoi.blogspot.com) και ανάρτησε προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας με τις τιμές πώλησης, ώστε ο καθένας να μπορεί να παραγγέλνει, αφού προηγουμένως καταθέσει χρήματα σε τραπεζικό λογαριασμό.

«Ξεκίνησα από την ανάγκη μου να τρώω τρόφιμα που ήξερα την προέλευσή τους. Ήρθα σε επαφή με παραγωγούς βιολογικών προϊόντων, επισκέφθηκα τα χωράφια τους και γνώρισα τη φιλοσοφία τους. Έτσι, εμπιστεύτηκα τον Αχιλλέα Μεσίγκο από το Καμπάνη Κιλκίς και τον Χρήστο Τραϊανό από το χωριό Στάθη στη Γουμένισσα», αναφέρει ο κ. Φωτόπουλος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Η διανομή των προϊόντων γίνεται, αφού πρώτα οι ενδιαφερόμενοι δηλώσουν συμμετοχή μέσω του ιστολογίου, καταθέσουν χρήματα και κάνουν την παραγγελία τους. Η συνήθως εβδομαδιαία διανομή, γίνεται σε 4 σημεία, στη Θεσσαλονίκη και φυσικά όλα τα προϊόντα είναι εποχιακά.

«Επιδίωξή μας είναι η στήριξη της τοπικής παραγωγής για την τοπική κατανάλωση. Εμπιστευόμαστε, δηλαδή, αυτά που τρώμε, βοηθάμε τους παραγωγούς να μείνουν στον τόπο τους και να κάνουν αυτό που αγαπούν και ελευθερωνόμαστε από το μεσάζοντα», εξηγεί ο κ.Φωτόπουλος.

Όλοι οι παραγωγοί που συνεργάζονται με τους «Ομοτράπεζους» έχουν πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα, τα οποία μαζεύουν λίγες ώρες προτού παραδώσουν τις παραγγελίες.

«Τα προϊόντα που παίρνουμε δεν είναι ποτέ πάνω από 12 ώρες μαζεμένα και επιπλέον, οι τιμές που ορίζουν οι παραγωγοί για όσα μας πουλάνε, είναι αρκετά χαμηλές, φτάνοντας πολλές φορές τις τιμές των συμβατικών προϊόντων», προσθέτει ο κ.Φωτόπουλος.

«Οι παραγωγοί με τους οποίους συνεργαζόμαστε είναι άνθρωποι, τους οποίους έχουμε επισκεφθεί και τους έχουμε γνωρίσει, ενώ η διανομή γίνεται από μας με μια μικρή επιβάρυνση στα προϊόντα για τα έξοδα μεταφοράς», συμπληρώνει.

Στόχος του κ.Φωτόπουλου είναι η παρέα, που αριθμεί μέχρι στιγμής 35 οικογένειες, να μεγαλώσει κι άλλο, ώστε να γίνονται μεγαλύτερες αγορές προϊόντων κατευθείαν από τους παραγωγούς, σε καλύτερες τιμές και φυσικά, πάντα με γνώμονα, τη βιολογική καλλιέργεια ως τρόπο ζωής των ίδιων των καλλιεργητών.



ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ - ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
ΟΙ ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Συνέργεια μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών: αυτήν τη νέα τάση στην αγορά των βιολογικών έκαναν πράξη οι Ομοτράπεζοι. Μια μικρή ομάδα πολιτών της Θεσσαλονίκης, που έβαλαν στο περιθώριο τους μεσάζοντες και πλέον προμηθεύονται άμεσα και πιο οικονομικά ό,τι επιθυμούν

Την απλή ιδέα αυτο-οργάνωσης, με τη δημιουργία ενός δικτύου καταναλωτών-παραγωγών αποφάσισε να υλοποιήσει ο 36χρονος Φώτης Φωτόπουλος τον περασμένο Απρίλιο. Αφορμή στάθηκαν οι εικόνες που κουβαλούσε από παιδί. Αιτία, το απρόσωπο σύστημα κατανάλωσης. «Ο πατέρας μου ήταν γεωπόνος. Εβλεπα, όταν πήγαινα μαζί του, ότι η ντομάτα είναι κάτι που βγαίνει από το χωράφι. Δεν παράγεται με το σελοφάν, ούτε πειράζει να τη μεταφέρεις στο πορτ-μπαγκάζ. Κουβεντιάζοντας με μια μικρή ομάδα ανθρώπων, μαζευτήκαμε 5 - 6 νοικοκυριά και τον Απρίλιο του 2009 ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας με τον πρώτο παραγωγό».

Σήμερα, έπειτα από ενάμιση χρόνο, 30 οικογένειες συμμετέχουν ενεργά, για να αγοράσουν οπωροκηπευτικά, αλεύρι και ψωμί. Και το έμαθαν από στόμα σε στόμα. «Πρόκειται για νέες οικογένειες, τα παιδιά των οποίων είναι μέχρι την εφηβεία, ή μεμονωμένα άτομα που θέλουν να φροντίζουν τους εαυτούς τους. Πάντως, κανένας μας δεν ξεπερνά την ηλικία των 50».

Η διαδικασία

Η διαδικασία για τον «υποψήφιο» Ομοτράπεζο είναι απλή. Αφού επικοινωνήσει με το blog τους, η ηλεκτρονική του διεύθυνση θα καταχωριστεί σε μια λίστα. Τη Δεύτερα θα φτάσει στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο ένας ενημερωτικός πίνακας με τα διαθέσιμα προϊόντα και το κόστος. Μέχρι την Τετάρτη θα πρέπει να κάνει την παραγγελία του και την Πέμπτη κάποιοι από την ομάδα θα πάνε στα ΚΤΕΛ ή στους ίδιους τους συνεργαζόμενους παραγωγούς να παραλάβουν τις παραγγελίες και να τις διοχετεύσουν στα τέσσερα σημεία διανομής για την παραλαβή. Η οικονομική διαχείριση γίνεται μέσω τραπεζικού λογαριασμού.

Οπως όμως όλες οι επιλογές που κάνεις ως καταναλωτής, έτσι και η επιλογή των Ομοτράπεζων έχει θετικά, αλλά και δυσκολίες. «Θετικό είναι ότι απολαμβάνεις τη γνώση και την αλληλεγγύη με κάποιους ανθρώπους, ενώ και οι τιμές είναι συμφέρουσες. Για την ακρίβεια, καλύτερες σε σχέση με την τιμή που θα σου δώσει ο ίδιος παραγωγός όταν θα τον βρεις σε μια βιολογική λαϊκή, χειρότερες από αυτές που θα λάβει ένας χονδρέμπορος», αναφέρει ο Φώτης. «Ομως, πληρώνεις και ένα τίμημα. Πρώτον, είναι αναγκαίος ο έγκαιρος προγραμματισμός με τους συνεργαζόμενους παραγωγούς. Δεύτερον, αντί να πας στη λαϊκή, θα πας στο σημείο διανομής. Τρίτον, δουλεύουμε μόνο με πιστοποιημένους καλλιεργητές, αλλά θα πρέπει να το εμπιστευτείς ή να το επιβεβαιώσεις ιδίοις όμμασιν».

Σε τι διαφέρουν

Τι σου προσφέρει λοιπόν ένα δίκτυο σαν τους Ομοτράπεζους σε σύγκριση με τη βιολογική λαϊκή; «Αν πας σε ένα χωράφι, βλέπεις πράγματα που δεν τα λέει κανένα χαρτί», υποστηρίζει ο Φώτης. «Είναι ακριβώς σαν να μπαίνεις στο σαλόνι ενός φίλου. Θα δεις ποιανού είναι τακτοποιημένα, ποιανού είναι χάος. Σχηματίζεις μια εικόνα για την καλλιεργητική του πρακτική, που καμία λαϊκή δεν μπορεί να σου δώσει. Βλέπω τον άπειρο που γύρισε τα χωράφια του από συμβατικά σε βιολογικά κι ακόμα μαθαίνει, σε σύγκριση με τον έμπειρο που γνωρίζει τεχνικές και πρακτικές που τις έμαθε με ιδρώτα και λάθη. Στο τέλος της ημέρας, εάν βάλεις δύο ντομάτες πάνω στο τραπέζι και δεν ξέρεις την ιστορία τους, το μόνο που θα σου δείξει τη διαφορά είναι η γεύση. Τυπικά όμως και οι δύο τηρούν τις διατάξεις».

Η Παυλίνα Λαζαρίδου, εξοικειωμένη με τα βιολογικά προϊόντα από τότε που έζησε για έξι μήνες στη Γερμανία και πικραμένη από τις υψηλές τιμές στα καταστήματα βιολογικών, έγινε αμέσως μέλος των Ομοτράπεζων. «Ξεκινήσαμε με δύο βασικά κριτήρια. Θέλαμε να ενισχύσουμε τους ντόπιους παραγωγούς, αλλά παράλληλα ήταν πολύ σημαντικό να ξέρουμε τι φτάνει στο πιάτο μας. Ποιος, πού, πώς το καλλιεργεί. Επισκεπτόμαστε τους παραγωγούς, περπατάμε στα χωράφια τους, βλέπουμε τι καλλιεργούν, πώς το καλλιεργούν, περνάμε χρόνο μαζί τους και παίρνουμε πληροφορίες για το τι μπαίνει μέσα μας, τι καταναλώνουμε».

Η αποκαλούμενη «συνεργατική κατανάλωση» στην κοντινή μας Ιταλία αλλά και στο εξωτερικό αποτελεί κοινή πρακτική. Οι οργανώσεις ολιγομελών ομάδων καταναλωτών, με στήριξη μάλιστα από τους τοπικούς θεσμούς αυτοδιοίκησης, αυξάνονται συνεχώς. Στην Ελλάδα, όπου ακόμα και η συνεργασία μεταξύ των παραγωγών σε επίπεδο συνεταιρισμών νοσεί, υπάρχει μέλλον; «Υπάρχει ο Σπόρος, το ΣΠΑΜΕ (Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων), που έχουν πρατήριο με συμβατικά προϊόντα, υπάρχει μια νέα προσπάθεια στο Ηράκλειο παρόμοια με τη δική μας. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κι άλλα άτυπα δίκτυα που είναι δύσκολο να εντοπίσεις. Εμείς οι ίδιοι ως Ομοτράπεζοι αυξανόμαστε. Αυτό που μπορούμε να πετύχουμε, εάν αυτά τα παραδείγματα βρουν μιμητές, είναι να βοηθήσουμε τους παραγωγούς να κάνουν τον προγραμματισμό τους. Στη λαϊκή εμφανίζεσαι όποτε θέλεις, παίρνεις ό,τι θέλεις, όπου θέλεις. Εάν αυτός όμως ο άνθρωπος μπορεί να βασιστεί επάνω μας σε βάθος χρόνου, τότε θα μπορεί να αναπτυχθεί. Αυξάνουμε την αγοραστική μας δύναμη και βοηθάμε τους παραγωγούς».

Μπορείτε και εσείς

Τι πρέπει να κάνετε λοιπόν για να ξεκινήσετε το δικό σας δίκτυο; «Πρώτα από όλα πρέπει να εξετάσετε το κίνητρό σας», ξεκαθαρίζει ο Φώτης. «Εάν ξεκινάτε να σώσετε τον κόσμο, ξεγράψτε το, εάν ξεκινάτε να εξοικονομήσετε λεφτά, επίσης, εάν ξεκινάτε να κάνετε κάτι που δεν έχει κάνει κάποιος άλλος, θα κουραστείτε ή θα προσελκύσετε λάθος ανθρώπους. Βρείτε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχετε επαγγελματική και φιλική σχέση, πάρτε τηλέφωνο σε ένα υπάρχον δίκτυο να σας πουν δυο - τρεις παραγωγούς και ξεκινήστε μια αλυσίδα από τηλέφωνα, για να εντοπίσετε τον κατάλληλο και μετά η επικοινωνία είναι απλή και ονομάζεται Διαδίκτυο».

Info: omotrapezoi.blogspot.com

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...